artist statement
ik vind het altijd lastig om goed te praten over mezelf of echt op te schrijven wat ik wil of waar ik voor sta. maar met het idee dat het een moment opname is was het te doen. ik had ook een erg motiverende workshop gehad waar ik over kracht in mezelf leerde die me last minute nog meer motiveerde. ik kreeg iets meer zelfvertrouwen. als ik ga kijken naar inspiratie en raakvlakken blijf ik echter wel door gaan dus ik heb uiteindelijk de meest relevante gekozen. ik had veel het idee tijdens het schrijven, dit is permanent. alles staat vast wat ik nu opschrijf. het was fijn om in de les even herinnerd te worden aan dat dit een moment opname is. en het altijd kan worden aangepast. 

versie 1 artist statement 
Oscar van zessen

Artist statement
Ik ben een speelse maker. Ik kijk graag naar de mensen en de wereld om mij heen en analyseer wat ik zie. Hier haal ik inspiratie uit. Ik leg het vast als foto of verwerk het in een verhaal als film.
In het maken van mijn werk probeer ik plezier en nieuwsgierigheid mij te laten leiden. Ik ga mijn passies achterna om gemotiveerd en met liefde te blijven maken. Zo werk ik vaker met fantasie om thema’s als eenzaamheid, vervreemding en anxiety aan het licht te brengen. Ik werk veel met familie en liefdes relaties en de absurditeit van het leven.
Ik laat me veel inspireren door schrijvers als Astrid Lindgren en Roald Dahl, uit nostalgische waarde en hun fantastische wonderlijke fantasie. Ik laat me inspireren door de warmte en humor uit de films van Taika watiti, De symboliek en het absurdisme van het gewone leven uit de films van Paolo Sorrentino en de Scandinavische liefde voor natuur maar ook de spanning in ongemakkelijkheid en stiltes die terug te zien zijn in films van Tomas vintenberg en Ruben Ostlund. In mijn fotografie haal ik inspiratie uit de energie en tweezijdigheid van de foto’s van ed tempelton en streef naar de cinematische composities en de levendige kleuren uit de foto’s van Alex webb. Al deze inspiraties en mijn eigen perspectief dat ik op mijn werk projecteer zorgt er voor dat er plezier blijft zitten in mijn creaties zonder dat de boodschap er aan ten onder gaat.
Bluring the lines
na een reis naar Utrecht, kwamen we in een grote groep vol fotografen. het was best spannend, maar ook gezellig. we gingen natuurlijk speeldagen. dood eng. het ging ook zo snel, dus uiteindelijk bracht het mij denk ik meer een inzicht van als ik mezelf ben en eerlijk blijf durf ik best over mijn werk te praten en me neer te zetten als een maker. echt connecties heb ik er niet gemaakt. de tijd was elke keer zo snel voorbij waneer het gesprek net op gang was. de presentaties waren echter wel heel inspirerend. om te horen over mensen hun reis, en werkwijzen. ontzettend vet werk te zien was interessant. 

Mijn interview verslag:

Ik heb lang nagedacht over wie ik wou interviewen. In alle drukte had ik weinig tijd maar ik wou eigelijk iedereen face to face spreken.

Ik begon met jop hermans. Ik wist niet of hij zou reageren maar tot mijn grote verbazing deed hij dat wel. Ik denk dat ik hier van heb geleerd alles gewoon te proberen. Je weet maar nooit. Alleen is online communicatie lastig. Het interview heeft dan ook nog niet officieel plaatsgevonden. Hij is op vakantie. Ik wacht nog op een reactie om binnenkort iets te gaan drinken.
Mijn tweede persoon was Robbie mcintosch. Ik benaderde hem via Instagram. Omdat hij in napoli woont was een face to face gesprek lastig. Hier had hij dan ook geen tijd voor maar hij wou wel vragen voor mij beantwoorden. Ik was hier zo blij mee dat ik voorzichtig was in mijn communicatie en. Iet vertelde dat er een deadline was. Het duurde daardoor lang tot ik reactie kreeg. Zo lang dat ik vroeg of het lukte. Hier leek hij niet zo blij mee. Hij reageerde met no pressure please. Toen kreeg ik paniek de antwoorden die ik daarna kreeg waren kort. Ik weet niet of ik er nu iets heb uitgehaald naast dat ik zijn foto’s nog steeds vet vind. Online is het lastig te communiceren of te weten hoe iemand iets bedoelt.

You may also like

Back to Top