Na een terug blik op het eerste jaar werd ons gevraagd voor onszelf enkele vragen te beantwoorden. hier onder mijn antwoorden.
wat kan ik?
Ik kan fluiten en rennen en lopen, ik kan schrijven en praten. Ik kan foto's maken en ideeën bedenken. Ik kan sparren over ideeën ze eindeloos kritisch bevragen. ik kan doorslaan in mijn ideeen. ik kan tekenen, beeldend denken, overal en nergens helpen. ik kan je gerust stellen of pushen waneer ik ergens zin in heb of vind dat iets gedaan moet worden. ik kan enthousiast zijn over dingen. ik kan soms een beetje doof zijn. ik kan maken.
waar geloof ik in?
Ik geloof in aardig zijn en luisteren. zolang iedereen denkt aan hoe een ander zich zou voelen en luistert en dan reageert ontstaat er een veilige omgeving waar iedereen het beste uitkomt. Ik geloof in plezier en passie als je dit kan behouden of als ik dit kan behouden en volgen hou ik mijn motivatie. Hert houd de wereld leuk, blijven spelen en je hart volgen.
Hoe zie ik mezelf in een professionele rol?
Ik zie mezelf gelijk aan mijn collega's. behulpzaam en bedachtzaam. Ook enthousiast en af en toe vrij spontaan. Vooraf wil ik duidelijk hebben wat verwachtingen zijn en wat ik wel en niet kan doen. Iedereen moet zich fijn voelen dus ik praat graag met collega's in samenwerking. waneer ik alleen werk hou ik me echter vrij stil. ik observeer dan liever.
wat zijn mijn diepste waarden? wat is mijn missie?
zoals eerder gezegd plezier en passie. Ik wil plezier houden in het maken van mijn werk, ik wil mijn nieuwsgierigheid en passies achterna gaan. zo zal ik mijn verhalen vertellen.
wat doe ik?
ik maak beelden en ervaringen.
we gingen op onderzoek uit naar makers, zo konden we misschien nieuwe interesse ontdekken of interessante makers. dit met het idee om onze nieuwsgierigheid achter na te gaan. mijn onderzoeken gingen als volgt:
Guillermo del torro en zijn film pan's labyrint-hier in speelde de actrice Maribel verdu, zij speelde ook in de film Y tu mama tambien een film die mijn interesse wekte omdat ik deze had gezien, in deze film speelde de acteur Diego Luna een acteur die ik kende uit de film Rogue one a star wars story. vanuit Rogue one kwam ik op Zazie Beetz een actrice die ik in Atlanta zag die naar mijn mening erg getalenteerd was. via de serie atalanta kwam ik uit op Donald Glover een regisseur acteur en muzikant die ik ook erg bewonder.
Ik voelde me alleen niet erg fijn bij de reis. ik had niemand ontdekt die nieuw was. ik koos voor een veilige optie. Dus begon ik opnieuw.
ik begon weer met Guillermo del Torro en pas labyrinth, in mijn hoofd kwam het kippenvel gevende deuntje op deze is gecomponeerd door Javier navarrate, deze componist maakte ook muziek voor de film wart of the titans deze film trok mijn aandacht vanwege de connectie met de Griekse mythe. vanuit deze film kwam ik uit op een schrijver Beverly cross deze man schreef ook de film Jason and the Argonauts een naar mijn mening betere mythische verfilming. ik eindigde op de film Petes dragon wat ik er interssant aan vond is dat het een vroeg commercieel werk was waar gebruik werd gemaakt van mixed media door animatie te combineren met film.
het was een hele reis. ik vond het leuk om het zo te verkennen en achter mensen te komen helaas had ik bij iedere ontdekking geen connectie met het veder werk dat ze maakte. misschien moet ik het nog een paar keer proberen.
Een opdracht die me veel zelfvertrouwen gaf was de kwaliteiten opdracht. we keken wat meer naar de kwaliteiten die in het werkveld nodig zijn en naar de kwaliteiten die we zelf bezitten. voor het werk veld voelde de meeste dingen vanzelf sprekend. achteraf ben ik niet terug gegaan naar wat we zelf hadden opgeschreven en wat er aan ons was toegewezen maar het waren uiteindelijk ook vrij algemene kwaliteiten. voor beeld creativiteit als kwaliteit. dit is in het werkveld in elke rol toepassen. mijn favoriete moment was daarom ook het kwaliteiten geven aan de groep. we mochten op sticky notes kwaliteiten opschrijven en toewijzen aan onze klasgenoten. het voelde fijn mensen te kunnen vertellen wat je fijne kwaliteiten van ze vindt. Ik zelf kreeg er vooral geruststelling van. voelde me gezien en iets zekerder in mijn schoenen. het is fijn om te weten wat mensen zien.
