voor een van de laatste lessen werd gevraagd een presentatie voorbereiden over die makers die je cool vind. ik had er drie uit gekozen. Alex webb, Jimmy Chin en Sean baker. aangezien ik dacht dat het werk ook een ethische kant moest hebben. ik koos voor twee makers die hier zeker een vinger in de soep hadden. Alex webb met zijn kleur straatfotografie, fotograferend in veel grensgebieden en controversiële gebieden. Sean baker met zijn amateuristische cast en politieke portretten van onderander verschillende achterstands wijken in staten in Amerika. Jimmy Chin komt er denk ik bij kijken door de manier waarop hij zich inzet voor het klimaat en het bewust maken van het probleem. ondertussen maakt hij spannende en inspirerende documentaires over extreme sporters en maakt hij prachtige foto's.
mijn essay was een hele klus maar de vroege deadline voor de drift veranderde wel mijn schema. hierdoor begon ik eerder met schrijven wat me hielp in het einde. totdat we opgeroepen werden groter te denken. ik raakte geïnspireerd maar hield me toch in. kwa layout ben ik trotser dan ooit. de uitwerking is echter nog gemixt. ik heb de non lineaire structuur niet als main focus genomen. dit voelt spannend binnen de leerdoelen. ik begon met research en koos een film van een maker waar ik veel bewondering voor heb. dit hielp bij mijn motivatie. toen ik hoorde dat er andere films bij betrokken moesten worden raakte ik een beetje in paniek. ik heb dat dan ook simpel gehouden en makkelijk vergeleken alleen in de vorm. ik haalde pulp fiction er bij maar zag in de tussen tijd ook city of god. Deze stond niet op de referentie lijst. toch had het een vergelijkbare structuur. uiteindelijk heb ik geprobeerd observerend en feitelijk beelden te geven om een antwoord te geven op de vraag die ik stelde. zijn ofelias fantasie in pand Labyrinth echt? ik ben een speculatieve afslag in gegaan. ik ben diep gezonken en ik weet eigelijk niet of ik dat goed heb recht getrokken of niet. maar over de vorm en verwijzing voel ik me veel beter en de werkwijze die geleidelijker ging doet me in vedergeval voelen alsof ik wel veel geleerd heb.
