Eerste les maandag 14 november.
heel veel nieuwe begrippen. Het was lichtelijk overweldigend. Het koppelen van de betekenissen aan begrippen vind ik lastig. Het onderwerp is interressant maar ook ingewikkeld ik begrijp er nog weinig van. Aan het eind van de les kregen we gelukkig wel de kans het praktisch toe te passen dit hielp erg goed bij het begrijpen van de stof. We vergeleken een zakje eishermens Friends met een blikje smints. Door te kijken wat beide pakjes aantrekkelijk maakte of fris door de kleur en het lettertype etc. Zo analyseerde we beide producten die in wezen het zelfde zijn maar anders zijn neergezet in verpakking/uiterlijk.
Ik begon in de vakantie aan mijn beeld analyse, ik koos een foto die ik bewonderde en waar een ontzettend fascinerend en mooi verhaal achter zit. Echter veranderde ik halverwege van voorkeur. Een nieuw beeld kwam opeens boven toen ik tussen chocolade doosjes in een tankstation in België stond te kijken. Dus veranderde ik van afbeelding. Hier onder is de on afgemaakte eerste versie te zien met het oude beeld.
Beeldanalyse(eerste klad).
Foto: portret van Henry Worsley door Sebastian Copeland
Iconen: Als eerst ga ik kijken naar de iconen in de afbeelding. Wat zie ik voor iconen in de afbeelding. Ik zie een man met een gewond gezicht op zijn kin en wangen zitten bruinen vlekken ook heeft de man een baard waardoor ik er van uit ga dat dit persoon een man is. In de mond van de man zit een dikke aangestoken sigaar naast de sigaar zijn er natuurlijk ook mooie witte tanden waarvan er een ontbreekt. Voor zijn ogen zitten een ronden weerspiegelende zonnebril. Zijn haar en de rest van zijn hoofd is niet te zien vanwege een bivakmuts. Hij draagt een jas en daarover heen zijn bretels te zien. In de weerspiegeling van zijn bril zien we een landschap het lijkt op zand of sneeuw. In het landschap zijn drie paar skis te zien die in de grond zijn gezet en in de verte lijkt een tent te staan ook is er een silhouet zichtbaar van de maker van de afbeelding.
Symbolisch: Sigaar? Zonnebril? Missende tand? Baard? Bretels? Verwonding?
Ik heb gekozen voor een schilderij uit de serie L’Empire des lumières door Magritte. Ik heb dit schilderij afgelopen jaar in Brussel gezien in het museum. Dit rustige en absurde schilderij bleef bij mij hangen. Toevallig kwam ik het tegen op een chocolade doosje bij een tankstation. Mijn officiële besluit om dit beeld te analyseren was genomen.
Het werk is voortgekomen uit Magritte’s fascinatie voor dag en nacht. Het geeft dan ook niks anders weer dan het contrast van dit natuurlijke proces. Hoe elke dag de tijd verstrijkt en de zon een rondje om de aarde gaat. Zo wordt het proces en het bijzondere van het verschil tussen dag en nacht sterk benadrukt door ze letterlijk tegen over elkaar te zetten.
Op het schilderij zien we een huis staan. Het heeft veel ramen. Allemaal zijn deze gesloten op twee ramen na daar brand nog licht. Aan de linkerkant van het huis is een poort te zien, aan de rechter kant staat een klein muurtje. Het huis schuilt deels achter een grote donkere boom. Deze staat recht voor het huis. Ietsjes veder naast deze boom staat een brandende lantarenpaal voor het huis. De voorgrond wordt nog ingenomen door een klein beekje omringt door gras. Achter het huis is een donker bos. Boven dit alles is een heldere blauwe lucht te zien, gevuld met mooie volle witte wolken.
De blauwe lichte lucht associeer ik met dag en mooi weer, de wolken die de lucht vullen zijn groot en wit waardoor ik er geen slechte associaties mee heb. Ik moet niet denken aan slecht weer of regen dat vaak uit wolken kan komen en onheil kan symboliseren. Wolken kunnen ook staan voor verandering want wolken bewegen altijd. Dit is een gepaste symbolisering omdat er gespeeld wordt met dag en nacht. De verandering, het verstrijken van tijd is terug te zien in de wolken.
De boom voor het huis is een symbool voor natuur. Bomen staan symbool voor groei, leven, ouderdom of verworteling. Zo is het verlopen van tijd weer toe te passen. Hoe het leven dag en nacht voorbij gaat. De lantarenpaal voor het huis brengt licht in het donker. Deze lantaarnpaal brandt dus dit kan symbool staan voor verlichting het geeft ons zicht in het donker.
De ramen in het huis zijn dicht op twee na hier brandt licht achter de ramen. Bij mij weken deze gesloten ramen een vervelend gevoel op. Het huis is dicht ik kan niet naar binnen kijken. Zo is de symboliek van ramen dan ook vaak zicht. Zicht op het leven een helder raam betekend een helder zicht op de wereld. Hier zouden daarom deze gesloten ramen kunnen staan voor afsluiting. Het water voor het huis weerspiegeld het beeld nog een keer. We zien het licht, het huis en de boom nog een keer terug. Water staat vaak symbool voor emotie, als een spiegel kan je je zelf er in vinden.
Ik zie de volgende denotaties in het werk:
een huis, een boom en een bos, een muurtje, een vijver en heel veel wolken. Er is een muurtje en een poort, er is een steen en er is gras. Er zijn gordijnen en ramen er is een dak en er zijn muren en er is een lantaarnpaal.
De connotaties:
De blauwe lucht hiermee associeer ik de dag. Met de straatlantaarn associeer ik nacht, enge steegjes, late wandelingen door de stad. Het huis doet mij denken aan een gevangenis door het simpele vierkante uiterlijk en de vele raampjes. Ook bijna alle raampjes zijn gesloten waardoor het gevangen voelt. Met de boom associeer ik natuur en kracht. Ik zie standvastigheid en wijsheid. Het meertje doet mij denken aan iets onbekends, door de donkere kleur je ziet de weerspiegeling en kan niet in het meertje kijken. Het zwarte water voelt dreigend. Het roept een mysterieus en onheilspellend gevoel op.
In het beeld speelt heel erg duidelijk de binaire oppositie dag en nacht, licht en donker. De heldere verlichte zomer lucht in contrast met het donkere huis en de lantarenpaal. Het contrast licht en donker is ook te zien in het beeld wederom de lichte lucht en het donkere huis. Ook komt het licht en donker terug bij de ramen waar er bij twee licht brand of de lantarenpaal die ook licht af zet tegen de donkere avond schemer. Ik zie er ook een contrast in van natuur tegen de mens. Dit zie ik terug in het huis dat daar staat midden in een bos omgeven door de natuur.
Binnen het beeld worden er verschillende syntagmatische relaties gelegd. De reflectie in het meertje legt een relatie door het huis te spiegelen. Zo is zowel in het meer als voor het huis de lantarenpaal te zien en enkele ramen. Ook is er de relatie van het licht de lantarenpaal die zijn licht op de muur achterlaat en zo verbonden is met het huis. De grote boom verbindt de lichte lucht met het donkere bos, door de lucht door zijn takken te laten schijnen. Zo is de boom aanwezig in zowel de lichte lucht als op de grond voor het donkere huis. Op deze manier voelt het gehele beeld beter als een geheel.
De paradigmatische relaties zijn niet dominant aanwezig. We hebben natuurlijk de grote lucht vol wolken. De afgesneden wolken tonen aan dat ze buiten de afbeelding waarschijnlijk verdergaan dit creëert een zekere beweging en het gevoel van de grote open lucht. Zo voelt de afbeelding veel groter. Dit zelfde geldt voor het bos dat om het huis heen staat. Een groot bos dat om het huis heen groeit, het huis lijkt afgezonderd. Dit creëert een gevoel van isolatie, rust. Een huis midden in een bos dat is niet gewoonlijk.
ik ben helemaal opnieuw begonnen. Als onderwerp heb ik na mijn reflectie gesprek het aanbevolen boekje gekozen dat ik vak bij mij draag. In plaats van hert stappenplan te volgen ben ik zonder echt na te denken begonnen met schrijven. Ik typte al mijn gedachten uit. achter af las ik het door en paste ik hier en daar een zin aan. vervolgens speelde ik wat met de volgorde van stuken tekst.
In gooide de tekst in een groep app en vroeg enkele vrienden en mijn moeder voor feedback en een spelling controle. Ik kreeg vooral de feedback misschien iets meer te benoemen waar ik over aan het schrijven was en enkele bergripper terug te laten komen ook twijfel ik nou of ik in de tekst moet verwijzen naar enkele bronnen om aan te tonen waar ik het vandaan haal.
Ik merk dat ik moeite heb met de stof opnieuw terug halen. Ik haal begrippen door elkaar vooral omdat bijvoorbeeld connotatie en een bitekenaar en symbolen en iconen het is allemaal het omschrijven van iets. Ik neig ernaar dit zo letterlijk te doen. Ik vindt het ontzettend lastig objectief te blijven.
Ik heb mijn aantekeningen en de pokerpoints van de lessen bij elkaar gelegd en nog een keer zorgvuldig opgeschreven wat alle begrippen betekenen en hoe ze tegen over elkaar staan. Het geeft me enigsinds een beter overzicht. Nu moet ik het nog op de tekst toepassen. Daar raak ik compleet in de war.
Ik heb alles opgeschreven en het internet raad gepleegd. Na heel lang uitvogelen heb ik een lijst gemaakt wat moet er in, wat ging er fout de vorige keer en hoe kan ik het meer als een essay formatteren? ik zocht sites en typte verschillende verhalen uit stukje bij beetje. Ik bekeek een voorbeeld van een mede student en achterhaalde zo of ik de begrippen goed toepaste. ik raakte erg gefrustreerd maar toen ik het beetje bij beetje begon uit te typen en beter begon te begrijpen wat ik schreef ging kwam er toch iets uit. uiteindelijk heb ik een derde compleet andere tekst neergezet. niet meer over het boekje dat ik eerste gebruikte dat werd me iets te ingewikkeld. maar wel met alle begrippen en de essay vorm naar wat ik heb gelezen. Het werk ik ook wel uitermate ingewikkeld het was grappig te lezen hoe Magritte hier zelf ook over in de knoop zat. of niet perse in de knoop maar wel over na dacht. een betekenis zoeken voor iets dat met intentie is gemaakt om niks te betekenen is heel ingewikkeld. maar weer veel geleerd door het proces.
Na deze versie geschreven te hebben na een blauwdruk van een essay die ik online vindt en de theorie opnieuw te leren bleek het toch meer op een opinie stuk uitgedraaid te zijn. hier was geen vraag naar. Ik ging terug naar de vorige versie en werkt hier opnieuw uit veder. Ik voegde meer verwijzingen toe en haalde mening uit de tekst. Ik heb geprobeerd de volgorde duidelijker te maken en zinnen minder te brijen. Na de 4e keer alles te herschreven hebben heb ik het idee dat ik heb gedaan wat verwacht werd. Ik weet niet of het nu goed is maar ik zal voor de herkansing niets meer kunnen veranderen. wel heb ik het idee dat ik kan uitleggen wat de theorie inhoud. het toepassen doe ik iets zekerder maar nog met enkele twijfel hier en daar.
