De hasselblad les.
Deze les zijn we aan de slag gegaan met fotograferen met een een hazelblad. Het was geweldig. ik heb echt genoten. we begonnen met het leren over camera's. Hoe verschillende camera's verschillende grote film schoten en dit invloed kan hebben op de prints en kwaliteit bij de grote waar je een foto in afdrukt. Ik was stomverbaasd toen we het werk van Paul Kooiker bekeken dat geschoten was op een iPhone. inspirerend.
na een instructie over het laden van de film. een ingewikkeld maar eigelijk simpele handeling die veel weg had van het laden vaan een geweer ( zo voelde het wel een beetje), mochten we aan de slag. met mijn groepje gingen we als eerst een donkere studio in. Het was heerlijk een voor een experimenteerde we met de camera en het model. Ik probeerde ver weg te staan en ook dichterbij. In de studio stond een gescheurd achtergrond doek. Door de shilling geïnspireerd begonnen we een here's Johnny portret te maken. we werkten met spiegeltjes en licht. op een statief was het redelijk te doen. Ik had af en toe moeite met de camera begrijpen. De Aperture en sluitertijd juist afstellen. vooral omdat ik dit niet goed begreep in verband met de lichtmeter. Maar het duurde niet lang voordat het naar mijn gevoel lukte. Ik was blijste een redelijk speelse en experimentele groep. We trokken al gauw de studio uit en begonnen in het rond te kijken. spelend met deuren en licht. Ik genoot. ik probeerde wat wide shots te maken buiten, enkele vreemdere beelden te schieten in een boom. Ik had het zelfs naar mijn zin als model. Vooral veel plezier gehad. Ik ben erg benieuwd naar de resultaten. Ik hoop dat alles gelukt is.
disclaimer:
de foto's hier onder zijn van het proces en de dag zelf niet met de Hasselblad geschoten.
De thuis opdracht
als opdracht moesten we weer met de hasselbladf op pad en twee andere cameras om portretten te schieten. het liefst op een drukke plek en met een statief. Ik ben met een klasgenoot op stap gegaan. we hebben het statief koppig achterwegen gelaten. achteraf jammer en niet zo slim. het was een leuke dag. op ons gemak hebben wij in het winkel centrum plekken bekeken en foto's bedacht. ik gebruikte een licht meter van mijn telefoon maar om de instellingen aan te scherpen ben ik uiteindelijk ook een digitale camera gaan gebruiken om alles af te stellen. Het voelde gek. maar er was weinig schaamte. springen en schreeuwen gebeurde niet maar door het vasthouden van zon grote camera voelde het toch wat ja professioneler. het iets wat veel zelfvertrouwen gaf. het zou ook een beetje in de adrenaline en opwinding kunnen zitten maar het was erg leuk om te doen.
de foto's zouden we ontwikkelen in een workshop maar helaas werd deze uitgesteld. Ik schakelde de hulp in van de andere klas waar meer mensen wisten hoe dit te doen. Dit was geweldig het was ingewikkeld en vooral het laden was even oefenen. maar ik ben zo blij dit geleerd te hebben. Ik ontwikkelde de foto's die we hadden gemaakt in de les en de foto's die ik had geschoten in een winkelcentrum met drie verschillende camera's. De resultaten waren minder spetterend dan verwacht maar ik heb heel veel geleerd. het werken met een licht meter is erg belangrijk. het gebruiken van een statief is toch wel heel erg fijn. Ik merk dat hoe vaker ik analoog schiet hoe beter ik de diafragma regels en sluitertijd instellingen ga begrijpen al wil ik nog veel oefenen want ik ben er nog niet. Ik ben wel aangestoken nu. Komende maanden zal ik meer en meer analoog gaan schieten. zo voelt het nu tenminste.
Speelgoeddag
de laatste skills les was speelgoeddag! het was geweldig. ontzettend gaaf om meer praktisch te leren over de camera's en manieren om bewegend beeld te creëren. ik zat in een heerlijk gemotiveerd groepje en samen gingen we dan ook enthousiast te werk. we begonnen bij de drone. ieder bestuurde we deze en voelde we de bewegingen aan. Uiteindelijk bouwden we heel ambitieus en abrupt een doolhof midden in het atrium. de drone gebruikten we om dan verschillende mensen te volgen van boven af. het was ontzetten leiuk om te doen. hier na gingen we aan de gang met de crane. we repeteerde enkele keren om de beweging en choreografie van ons plan uit te voeren. we gebruikten de bewegingen om een blik te voeren en met de choreografie en het spel met deuren probeerde we verwarring te zaaien in de video. Het werd een zoek tocht. na de crane kwamen we bij de steadycam. ontzettend vet. zwaarder dan verwacht. ontzettend leip om aan te proberen en meet te oefenen. Ik zou het zo graag vaker doen. we maakten gebruik van de kapel en volgde mij lopen naar een altaar. de camera stil houden was lastig maar uiteindelijk bracht de beweging wat onzekerheid in het shot wat ook nog wel enigszins werkt. De rails was onze laatste oefening. Het was inspirerend om de pushen live uitgevoerd te zien worden. toen we er zelf mee aan de slag gingen was er helaas een beetje tijdsdruk bij gekomen. als nog was het erg leerzaam en leuk om te doen. we eindigde met een dolly zoom naar achteren een zoom out. Zo wouden we een soort vrijheid maar ook eenzaamheid tonen.
ik editten het filmpje aan elkaar. voor een meer geïsoleerd gevoel voegde ik balken toe. met wat colorgrading en vage muziek wou ik onze vreemde zoektocht snel af maken. het was een heerlijk projectje om aan te werken. altijd is het fijn om iets te maken.
